Wat een verademing, wat een flow.
Ze waren met 8 tussen 5 en 7 jaar. Guitige ogen. Nieuwsgierig naar wat we gingen beleven. De deuren en ramen van de bib in Jette bleven open. Maar de wind liet van zich horen en bonkte voortdurend tegen de stoel in de deuropening. Zou de wind ook willen komen vertellen? Misschien wel, dachten de kinderen. Hij mag wel meeluisteren, maar ze vinden dat hij bij de deur moet blijven. Mijn zeteltje kraakt en schuurt bij ‘Er was eens…’ Nu wil ook mijn zeteltje een verhaal vertellen, zeg ik. We luisteren even naar zijn gekraak en gepiep en laten hem uitspreken waarna ik het toch maar aan de kant zet.
Onze verbeelding is gewekt. Het samenspel is begonnen. Nog voor we aan het verhaal beginnen hebben we al een heel verhaal achter de rug. Daarna rollebollen de kinderen op en over de banken, schuifelen over de zachte tapijtvloer, vullen mijn rijmzinnen aan en zingen mee, zij missen geen woord van de sprookjes.
De tranen biggelen over mijn wangen als zij na afloop naar hun ouders huppelen. Wat een geschenk dat we ons met dit groepje helemaal konden overgeven aan de magie van het moment. Wat een vertrouwen bij deze kinderen!
Dank je wel aan het fijne team van bib Jette!