Accept what is
Have faith in what will be
Begin januari vind ik het altijd fijn om een collage te maken met beelden en krachtwoorden voor het nieuwe jaar. De Happinez is het ideale tijdschrift om mijn wensen en verlangens kracht bij te zetten. Bovenstaande quote prijkt op mijn A4collage.
Nooit gedacht dat die quote zulke nieuwe en diepere lagen in mezelf zou aanspreken. Ondanks alles ben ik hier ontzettend dankbaar voor. Eindelijk vindt mijn hoofd de weg naar het hart. Bewoon ik mijn lijf, mijn bekken. Het voelt werkelijk als een RE-INCARN(e)-ATIE. Een nieuw besef.
‘Mag ik nog even uitstel van de beenmergpunctie?’, vroeg ik drie weken geleden toen bleek dat mijn witte bloedcellen (ik noem deze leukocyten ook mijn ‘leukerdjes’) nog steeds naar beneden gingen en bijna nihil waren. ‘Mijn lichaam heeft tijd nodig om te herstellen van alle chaos'.
Maar ook mentaal had ik meer tijd nodig. Het is niet fijn om horen dat er nog verdere onderzoeken moeten gebeuren, terwijl je zo hebt gejuicht dat de behandelingen eindelijk achter de rug zijn.
Vorige week vroeg ik opnieuw om nog te wachten met die punctie. En JA! Jabbedabbedoe! De bloeduitslag bleek goed. De leukerdjes hebben zich opnieuw vermeerderd en vermenigvuldigd! Ik voelde mij overwinnend. 😊
En er volgde nog een VICTORIE! DE TUMOR IS VERDWENEN! Joepiejochei!
Maar…..
De scan toonde ook ‘iets’ op het buikvlies. De zenuwen en angsten kregen vrij spel en raasden hels door mijn lijf. Ik voelde mij tijdens het doktersconsult dissociëren en liet het gebeuren. Het kon mij niet schelen dat ik versnipperde en alles loskoppelde. Ik kon het niet aan. Niet bevatten.
Een nieuwe scan moet meer duidelijkheid brengen. Hopelijk dinsdag (15/10) goed nieuws. Ik snak ernaar om eindelijk, voor de eerste keer dit jaar, achterover te leunen, te relaxen en gerust te kunnen zijn dat dit traject achter de rug is.
Na al deze bevreemdende maanden wilden mijn tranen eindelijk vloeien. Dagelijks. Ik laat ze vrij. Er is een dam doorbroken. Wat een bevrijding.
Ook de tapping olv Roy Martina verlichten mijn angsten een beetje. Tijdens een energetische healing voelde ik hoe mijn scherfjes allemaal weer aan elkaar werden gelijmd en hoe de spanning werd afgevoerd. En…wat een doorstroming in mijn lijf toen ik vanmorgen een meditatieve vrouwencirkel begeleidde. Ik voel weer kracht en vertrouwen, ook in het niet-weten.
Ik adem in, adem uit. Let go of what was. Accept what is. Have Faith in what will be.